مقیاس بندی اندازه محدود در سیستم های بحرانیت خودسازمانده

در این رساله ، مفهوم بحرانیت خودسازمانده به عنوان چارچوبی ممکن برای بررسی و درک پدیده های غیرتعادلی، ارائه خواهد شد. از این رو، ابتدا سخن خود را با بحثی در مورد مفهوم واژه ی بحرانیت خودسازمانده آغاز نموده ، سپس ویژگی های کلی چنین رفتاری و همچنین نمونه هایی از سیستم های فیزیکی نشان دهنده این رفتار را مورد بررسی قرار خواهیم داد. در ادامه، رفتار مدل های کامپیوتری ساده شده این پدیده را بررسی می نماییم. همچنین مقیاس بندی اندازه محدود را در مدل btw ، مدل آبلی قطعی ژانگ، مدل تصادفی مانا و مدل تصادفی ژانگ مطالعه می کنیم. در ابتدا، بهمن ها را بر اساس خاصیت موجی آن ها به دو دسته آلفا و بتا تقسیم کرده و نشان می دهیم که رفتار مقیاسی متفاوت این دو نوع بهمن در مدل btwو مدل آبلی ژانگ منجر به ناسازگاری رفتار مقیاسی در بهمن کلی می شود. در مدل های تصادفی، وابسته نبودن امواج به همدیگر باعث می شود که این دو نوع بهمن رفتار مقیاسی مشابهی داشته و بنابراین مقیاس بندی اندازه محدود حفظ شود. اگرچه در این مدل ها توابع توزیع احتمال رفتار توانی ساده ای نداشته و به یک تصحیح لگاریتمی نیاز دارند. در پایان، با بررسی رفتارهای مدل ژانگ کلی ملاحظه می شود که ساختار ریز بهمن ها نقش مهمی در رفتار مقیاسی چنین مدل هایی دارد.